Waarom Thierry Henry faalde bij Juventus

Getekend van de Franse club AS Monaco in januari 1999 voor 10,5 miljoen pond, had Henry, toen 21 jaar oud, veel goede seizoenen gehad in Frankrijk en het jaar daarvoor de Wereldbeker gewonnen met zijn nationale team, dus er was veel opwinding over wat hij zou kunnen bereiken in een van de beste ploegen ter wereld. Toch ging het erg mis voor Thierry, tot het punt dat hij na slechts een half seizoen bij Delle Alpi werd verkocht aan Arsenal.

Waarom Henry faalde bij Juventus? Hier heb je de redenen waarom.

Achtergrond van het team

Juventus was in de tweede helft van de jaren negentig een van de beste ploegen ter wereld en er is een redelijk argument dat ze toen in feite het beste team ter wereld waren. Hoe dan ook, de Italianen waren erin geslaagd drie Serie A-titels te winnen en drie UEFA Champions League-finales op rij te bereiken, waarbij ze er één wonnen. Onder leiding van Marcello Lippi waren ze een van de grootmachten van het voetbal... maar begin 1999 was het een heel ander verhaal.

De Oude Dame worstelde in de middenmoot, Lippi was weg, ze hadden veel problemen met sommige van hun sterspelers, zoals Zinedine Zidane, en hun toenmalige manager, een onervaren Carlo Ancelotti, had problemen om de kleedkamer bij elkaar te houden en de nodige resultaten te behalen, wat ironisch is gezien de manager die Ancelotti uiteindelijk zou worden.

Dit is de context waarin een jonge Thierry Henry terechtkwam toen hij voor Juventus tekende, en het was een zeer giftige omgeving voor een veelbelovende speler die voor het eerst zijn vaderland verliet, vooral gezien de eisen van een voetbalclub van dat formaat. Het was een team in crisis en een jonge speler als de Fransman was een beetje verloren in de mix.

Jonge spelers hebben altijd geduld nodig, een goede omgeving om zich te ontwikkelen en een duidelijk plan en focus over hoe zij zich gaan ontwikkelen, en Henry heeft dat nooit gehad bij Juventus vanwege de crisis waarin zij toen verkeerden.

Zijn positie

Een van Ancelotti's grootste spijt is, zoals hij zelf toegeeft, het feit dat hij Henry's potentieel als spits niet zag, waar hij een paar jaar later voor Arsenal een van de beste ter wereld zou worden, en in plaats daarvan werd hij ingezet op de vleugel.

Nu had de Fransman tot dan toe als vleugelspeler voor Monaco en de Franse nationale ploeg gespeeld, maar deze keer speelde hij vooral als vleugelverdediger, die veel meer defensieve taken had dan hij gewend was en veel meer beweging aan de linkerkant van het veld vereiste.

Het is normaal dat veel jonge spelers, wanneer ze voor grote clubs tekenen, veel meer verantwoordelijkheden krijgen buiten de bal om, maar deze beslissing heeft zeker zijn tol geëist van Henry's prestaties en speelde niet in op zijn sterke punten, iets waar we achter zouden komen toen hij naar de Premier League verhuisde.

De league

Eind jaren '90 was de Serie A de beste competitie ter wereld en verreweg de meest competitieve, met minstens zeven of acht teams met ongelooflijke talenten, en de concurrentie voor de Scudetto was altijd zeer intens. En soms konden zelfs de beste talenten niet gedijen in zo'n veeleisende stijl waar defensief voetbal de norm was - het overkwam de Nederlandse vedette Dennis Bergkamp een paar jaar eerder bij Inter Milaan en het overkwam zijn toekomstige Arsenal-partner Thierry Henry.

Hoewel Henry zich had bewezen op het hoogste niveau met het WK 1998 en het leiden van Monaco naar een halve finale van de Champions League datzelfde jaar, was de Fransman niet gewend aan de week-in-week-uit intensiteit van de Serie A en dat was te merken aan zijn prestaties, met slechts 3 doelpunten in 16 competitiewedstrijden.

De verdediging was beter, de wedstrijden waren veel veeleisender en de markering was veel strakker, wat natuurlijk een enorme tol eiste van zijn prestaties. Er is een redelijk argument dat Henry, misschien met een beetje tijd en geduld, zich aan deze uitdagingen zou hebben aangepast, maar zijn tijd bij Italië bleek vrij kort te zijn, dus we zullen het nooit weten.

Problemen met het bestuur

Er is veel minder informatie over dit onderwerp, maar het is toch vrij belangrijk om erop te wijzen: er zijn berichten dat Henry problemen had met sommige leden van het bestuur van Juventus toen hij daar was, en dit was iets wat de Fransman zelf een paar jaar later toegaf: "Ik had problemen met de topmensen van de club, maar dat moeten privédingen blijven."

Luciano Moggi, bestuurslid van Juventus van 1994 tot 2006, woog een paar jaar later ook mee in het onderwerp en wees erop dat Henry "last had van een strakke markering en verdrietig was als hij naar de bank was gezakt."

Zoals je aan hun verklaringen kunt zien, was er wel degelijk iets aan de hand tussen beide partijen in die tijd, maar het is een onderwerp dat in de loop der jaren niet is uitgewerkt, dus misschien zullen we nooit zeker weten wat er precies is gebeurd, hoewel het wel invloed heeft gehad op Henry's optredens, zo lijkt het.

Conclusie

Thierry Henry bij Juventus was misschien wel een van de meest gemiste kansen van de laatste 25 jaar in het mooie spel. Hier speelde een van de beste talenten van zijn generatie naast Zidane, Alessandro Del Piero, Edgar Davids en vele andere spelers van wereldklasse, maar hij kon zijn potentieel niet waarmaken. Zeker een schande.

Henry zou Juventus echter in de zomer van 1999 verlaten en zich weer aansluiten bij zijn voormalige manager van Monaco, Arsene Wenger, om hem te helpen de Premier League te veroveren met Arsenal.

En de rest, zoals het gezegde luidt, was geschiedenis.