Top 5 gratis transfers
In de afgelopen jaren is de economische kwestie in het wereldvoetbal steeds belangrijker geworden. Er zijn namelijk gevallen geweest van clubs die verdwenen of bijna failliet gingen door slecht management. Om deze reden zijn Financial Fair Play-regels ingevoerd om clubs financieel gezond te houden. Het is belangrijk om te bedenken dat een transfer niet alleen bestaat uit de transfersom die aan de andere club wordt betaald, maar ook uit commissies aan de zaakwaarnemer en de speler zelf.Daarom proberen clubs vaak spelers aan te trekken die aan het einde van hun contract zitten, om zo de kosten van een transfer te verminderen. Hoewel het zeldzaam is dat clubs hun sleutelspelers gratis laten vertrekken, zijn er opmerkelijke voorbeelden van gratis transfers die zowel sportief als financieel zeer winstgevend zijn geweest.
Robert Lewandowski (van Borussia Dortmund naar Bayern München)
Na zijn doorbraak in het nationale elftal arriveerde de Pool in 2010 bij Borussia Dortmund als een relatief onbekende spits. Na een aanpassingsjaar liet Lewandowski zijn beste kant zien als doelpuntenmaker onder leiding van Jürgen Klopp. In de zomer van 2014, na drie geweldige seizoenen bij Dortmund, vertrok de Pool naar de rivaal van BVB, Bayern München. Wat de zaak nog pijnlijker maakte, was dat hij transfervrij ging, omdat zijn contract diezelfde zomer afliep.Lewandowski speelde acht seizoenen voor de Beierse club en scoorde daarin 344 doelpunten in 375 wedstrijden. In zijn laatste drie seizoenen scoorde hij zelfs meer doelpunten dan dat hij wedstrijden speelde, wat duidelijk aangeeft hoe dominant de spits in de Bundesliga was. Alsof dat nog niet genoeg was, ontving Bayern München in 2022 maar liefst 45 miljoen euro van FC Barcelona voor de Pool. Zonder twijfel een uitstekende deal vanuit alle perspectieven.
Sol Campbell (van Tottenham naar Arsenal)
Hij was een van de meest controversiële transfers van zijn tijd en mogelijk in de geschiedenis van de Premier League. De Engelse centrale verdediger doorliep drie jaar de jeugdopleiding van Spurs voordat hij in 1992 zijn debuut maakte in het eerste elftal. Hij vond geleidelijk zijn plek, eerst als rechtsback en later als centrale verdediger. Dankzij zijn imposante fysiek en intimiderende persoonlijkheid wist hij zich te vestigen in het team en werd hij zelfs aanvoerder.In de zomer van 2001 liep zijn contract bij Tottenham af. Ondanks een verlengingsaanbod dat hem de best betaalde speler van de selectie zou maken, besloot Campbell om niet te verlengen en zijn geluk bij een andere club te beproeven. Tot ieders verrassing tekende hij bij de grote rivaal Arsenal. Bij de Gunners werd hij vanaf het begin een vaste waarde in het elftal. Hij won er vijf prijzen, waaronder twee Premier League-titels, waarvan één in het seizoen waarin Arsenal bekendstond als 'The Invincibles'. Daarnaast bereikte hij zijn doel om Champions League-voetbal te spelen en zelfs een finale, namelijk die van 2006 waarin Arsenal verloor van Barcelona.
Andrea Pirlo (van AC Milan naar Juventus)
In 2001 deden AC Milan en Inter enkele spelersruilen, waaronder Andrea Pirlo, die het blauw-zwart inruilde voor het rood-zwart. Tegelijk met Pirlo's komst naar Milanello arriveerde Carlo Ancelotti, die vanaf het begin volledig vertrouwen had in de spelmaker. Hij vormde een geweldig middenveld met Gattuso en Seedorf, wat Milan veel successen opleverde. In 2011, na tien jaar bij de club, koos AC Milan ervoor om Pirlo's contract, dat op 30 juni afliep, niet te verlengen, met de bedoeling een soort generatieverandering in te zetten.Milan vond dat Pirlo en enkele andere spelers in het team wat "oud" waren en niet meer geschikt om op het hoogste niveau te spelen, aangezien hun beste jaren, in theorie, achter hen lagen. Juventus bood Pirlo snel een contract aan, en hij bewees direct dat hij nog steeds veel voetbal in zich had. Hij werd een van de beste middenvelders ter wereld tijdens zijn eerste seizoenen bij de Vecchia Signora. Pirlo beleefde een tweede jeugd in Turijn, iets waar het bestuur van Milan ongetwijfeld spijt van kreeg. Juventus daarentegen deed een uitstekende zaak met zijn komst.
Esteban Cambiasso (van Real Madrid naar Inter)
Op slechts 16-jarige leeftijd tekende de Argentijn Esteban Cambiasso voor het reserveteam van Real Madrid, maar hij vertrok terug naar Argentinië. Na drie jaar bij Independiente en River Plate keerde hij terug naar Spanje. Cambiasso kwam bij een Real Madrid dat midden in het Galácticos-tijdperk zat (of beter gezegd, het eerste Galácticos-tijdperk), waarin Florentino Pérez de filosofie van Zidanes y Pavones toepaste: een combinatie van wereldsterren en jeugdspelers uit de academie. Cambiasso speelde weinig minuten in de twee seizoenen dat hij in het eerste elftal van Real Madrid zat en kwam meestal als invaller binnen de lijnen.In 2004 liep zijn contract af, en omdat hij niet in het beleid van de clubvoorzitter paste, tekende Cambiasso bij Inter. Vanaf zijn komst was hij een vaste waarde in het basiselftal en een belangrijke schakel voor elke trainer die bij de Italiaanse club arriveerde. In zijn tien jaar bij Inter won hij 5 Serie A-titels, 4 Coppa Italia's en de onvergetelijke UEFA Champions League onder Mourinho. Cambiasso speelde een cruciale rol in een van de beste periodes uit de geschiedenis van Inter.
Paul Pogba (van Manchester United naar Juventus)
Hier verwijzen we naar de eerste keer dat de Fransman tekende bij Juventus, toen hij transfervrij overkwam van Manchester United. Pogba wilde zijn contract bij de Red Devils niet verlengen, terwijl hij net begon om minuten te maken in het eerste elftal. Zijn relatie met de Engelse club was niet geweldig; volgens Sir Alex Ferguson toonde de speler geen respect voor de club. In eerste instantie leek het vertrek van een speler met weinig ervaring op het hoogste niveau niet erg belangrijk, noch voor United, noch voor Juventus.Maar de toenmalige trainer van Juventus, Antonio Conte, begon steeds meer vertrouwen te tonen in de Franse middenvelder. Pogba greep zijn kansen en groeide uit tot een van de beste spelers van zijn generatie op het Europese toneel. Maar het verhaal eindigde daar niet, want Manchester United, inmiddels zonder Sir Alex, zou Pogba later opnieuw aantrekken. Ze betaalden maar liefst 105 miljoen euro, wat destijds de duurste transfer in de voetbalgeschiedenis was. Voor Juventus was het een fantastische deal, terwijl het voor United, op z'n zachtst gezegd, een slechte beslissing was.
