Leicester City, de Ongelofelijken

Het lijkt erop dat de kloof tussen de grote clubs en de rest van de teams in elke competitie steeds groter wordt door economische redenen, regelgeving, infrastructuur, enzovoort. Dit maakt het steeds moeilijker om voor verrassingen te zorgen. Toch wist Leicester City in 2016, met een team vol relatief onbekende spelers dat voorafgaand aan het seizoen als degradatiekandidaat werd gezien, de Premier League-trofee te veroveren. Dit was een van de meest indrukwekkende prestaties in de moderne voetbalgeschiedenis.

Een beetje context

Leicester City is een historische Engelse club, opgericht in 1884, en heeft lange tijd gependeld tussen het eerste en tweede niveau van het Engelse voetbal. In het seizoen 2007/08 speelde Leicester in de Championship en eindigde als 22e, wat leidde tot degradatie naar League One, het derde niveau van het Engelse voetbal - een unicum in de clubgeschiedenis. Nigel Pearson werd vervolgens aangesteld als manager en een jaar later wist hij de club meteen terug te brengen naar de Championship door League One op overtuigende wijze te winnen.

Ondanks een knappe vijfde plaats in hun terugkeer naar de Championship en de komst van de Thaise miljardair Vichai Srivaddhanaprabha als nieuwe eigenaar in 2010, bleef het team jarenlang wisselvallig. Er volgden meerdere trainerswissels, met namen als Paulo Sousa en Sven-Göran Eriksson. Uiteindelijk keerde Pearson terug als manager en leidde Leicester in het seizoen 2013/14 eindelijk weer naar de Premier League, opnieuw met een overtuigende titelwinst in de Championship.

In hun eerste jaar op het hoogste niveau eindigde Leicester als veertiende, een degelijke prestatie voor een promovendus. Maar tegen het einde van het seizoen verslechterde de relatie tussen Pearson en de club. Een schandaal rondom zijn zoon tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen leidde tot zijn ontslag. Leicester stelde vervolgens de ervaren Italiaanse trainer Claudio Ranieri aan, die eerder het nationale team van Griekenland had gecoacht en ervaring had bij topclubs als Valencia, Atlético Madrid, Chelsea, Juventus, AS Roma, Inter Milan en AS Monaco.

Die zomer haalde de club Gökhan Inler van Napoli als belangrijkste aanwinst binnen, naast Robert Huth, Christian Fuchs, Shinji Okazaki, Yohan Benalouane en een toen nog relatief onbekende Franse verdedigende middenvelder: N'Golo Kanté. Het team speelde in een solide 4-4-2-formatie, waarin defensieve stabiliteit en snelle counteraanvallen de voornaamste wapens waren, naast een sterk gevoel van eenheid en teamgeest.

Leicester begon goed aan het seizoen en zette die lijn door naar een historisch jaar. In januari stonden ze bovenaan de ranglijst en gaven die positie niet meer uit handen. Ze vestigden zich als een stugge ploeg die consistent wedstrijden won tegen teams buiten de "Big Six" en ook tegen de topclubs regelmatig punten pakte. In feite verloor Leicester dat seizoen slechts drie wedstrijden in de hele Premier League: twee keer tegen Arsenal en één keer tegen Liverpool op Anfield.

Riyad Mahrez - een van de belangrijkste spelers in het winnende team

De Helden

Hoewel de meeste spelers uit de selectie een belangrijke rol speelden in deze prestatie, met specifieke momenten die bijdroegen aan het winnen van het kampioenschap, hebben we degenen uitgelicht die we beschouwen als de sleutelfiguren die Leicester City naar een van de meest verrassende prestaties in de moderne voetbalgeschiedenis leidden.

Claudio Ranieri: Tot aan zijn komst bij de Foxes had de Italiaanse trainer nog nooit een competitie op het hoogste niveau gewonnen, alleen lagere divisies zoals de Serie C en B in Italië en de Ligue 2 in Frankrijk. Zijn kalme en bescheiden leiderschap, gebaseerd op zijn enorme ervaring, hielp het team om de benodigde punten te pakken en de rust en concentratie tot het einde te behouden. Hij wist dat nervositeit na elke wedstrijd een gevaar kon vormen.
Kasper Schmeichel: De zoon van de Deense legende vestigde zijn naam in het topvoetbal tijdens het seizoen 2015/16, na een carrière die tot dan toe niet bijzonder indrukwekkend was. Sinds zijn komst naar Leicester in 2011 was hij echter de onbetwiste eerste keeper en leverde hij een reeks sterke prestaties die het team veel punten opleverden dankzij zijn betrouwbaarheid tussen de palen.
Wes Morgan: De in Engeland geboren Jamaicaan was een van de vele verrassingen van dit kampioensteam. Hoewel hij een lange carrière had in het Engelse voetbal, vooral in de Championship met zowel Leicester als Nottingham Forest, werd hij niet bepaald gezien als een centrumverdediger die een Premier League-winnend team zou leiden, gezien zijn imposante fysiek, zijn gewicht van meer dan 90 kg en zijn gebrek aan snelheid. Maar in werkelijkheid profiteerde Morgan enorm van zijn ervaring, tactische intelligentie en de verdedigende organisatie van het team, waardoor hij zich ontwikkelde tot de defensieve leider van de kampioen.
N'Golo Kanté: Niemand had verwacht dat deze onbekende speler, die Leicester had gehaald van Caen, zou uitgroeien tot een balveroveringsmachine. De Fransman is klein en heeft een verlegen persoonlijkheid, maar op het veld stopt niets hem ervan om praktisch het hele middenveld te bestrijken. Hij beschikt over een uitzonderlijke fysieke conditie en heeft een betere techniek dan vaak wordt verwacht van een speler met zijn profiel. Hij bleef slechts één seizoen bij Leicester, want Chelsea aarzelde niet om hem na zijn indrukwekkende debuutjaar in de Premier League binnen te halen.
Riyad Mahrez: Hij kwam halverwege het seizoen 2013/14 over van Le Havre, dat toen in de tweede divisie van Frankrijk speelde. Als hij vandaag de dag zo bekend is, dan is dat grotendeels te danken aan zijn explosieve ontwikkeling dat seizoen. Als een inverted winger op de rechterflank van Leicester's aanval was hij dodelijk voor tegenstanders. Zijn balcontrole en dribbels waren moeilijk te stoppen, net als zijn goede samenwerking met Vardy. Dat seizoen scoorde hij 17 doelpunten en gaf hij 11 assists, wat hem een van de belangrijkste schakels in de aanval van het team maakte.
Jamie Vardy: Zijn verhaal lijkt rechtstreeks uit een film of sprookje te komen. Vardy ging in slechts vier jaar tijd van het spelen in de non-League in 2012 naar het winnen van de Premier League in 2016. Hij werd een inspiratiebron voor veel spelers in de lagere divisies, omdat hij bewees dat je nooit moet opgeven zolang je bereid bent hard te werken. Hij scoorde 24 doelpunten en eindigde daarmee gedeeld tweede op de topscorerslijst, samen met Sergio Agüero en net achter Harry Kane, die er 25 maakte. Hij is waarschijnlijk de grootste clublegende in de geschiedenis van Leicester City.