De vete tussen Roy Keane en Sir Alex Ferguson
Sir Alex Ferguson wordt algemeen beschouwd als de grootste voetbalmanager aller tijden. Hoewel niet iedereen het daarmee eens is, bestaat er geen twijfel over dat hij thuishoort in die discussie. Zijn 27 jaar als trainer van Manchester United zijn legendarisch en vormen een voorbeeld van professionaliteit, toewijding en leiderschap dat het voetbal overstijgt.
2005: Manchester United in transitie
Het was 2005 en Manchester United bevond zich in een soort overgangsperiode. Arsenal had in 2004 de Premier League ongeslagen gewonnen, en Chelsea - gedreven door het geld van nieuwe eigenaar Roman Abramovich en het tactisch vernuft van José Mourinho - had in 2005 moeiteloos de titel gepakt. Het leek erop dat de machtsverhoudingen in het Engelse voetbal richting Londen verschoven en Manchester op dat moment achterlieten.
Ferguson bouwde aan een jong team
Ferguson was bezig met het heropbouwen van zijn team en richtte zich vooral op jonge talenten zoals Cristiano Ronaldo en Wayne Rooney. Maar de resultaten bleven voorlopig uit. En er was één speler die daar openlijk iets over te zeggen had: aanvoerder Roy Keane.Keane was begin jaren 90 door Ferguson aangetrokken van Nottingham Forest voor een destijds recordbedrag. De Schotse manager hield van de Ierse middenvelder vanwege zijn agressie, kwaliteiten als speler en zijn felle leiderschap. Wat je ook van Roy Keane kunt zeggen, hij was de belichaming van een echte teamspeler en een geboren winnaar, en daarom speelde hij jarenlang een sleutelrol op het middenveld van Ferguson's beste United-elftallen.
Roy Keane aan het einde van zijn carrière
Maar aan het begin van het seizoen 2005/06 was Keane niet meer de dominante speler die hij ooit was. Zijn vorm ging achteruit door blessures en leeftijd, maar zijn innerlijke vuur was nog altijd aanwezig. Daarom had hij er ook geen moeite mee om zich uit te spreken nadat United in de eerste maanden van het seizoen enkele teleurstellende resultaten had behaald.De Ier gaf een interview aan het clubkanaal MUTV dat berucht is geworden. Volgens berichten - en volgens enkele spelers - uitte Keane ongezouten kritiek op medespelers, trainers en jonge talenten. Het bestuur besloot uiteindelijk om het interview niet uit te zenden, en het is tot op de dag van vandaag nooit gelekt. Maar Ferguson zag het wél - en dat kostte Keane zijn plek bij de club.
Rooney's visie op de kwestie
Jaren later gaf Wayne Rooney zijn kijk op de zaak en wierp hij wat extra licht op de gebeurtenissen:"Toen Roy Keane Manchester United verliet," zei Rooney, "was het algemeen bekend dat er een bijeenkomst had plaatsgevonden. Roy had zich op een paar spelers afgegeven tijdens een interview op het clubkanaal. Fergie was daar niet blij mee, dus hij riep ons allemaal bij elkaar om het samen te bekijken. We gingen met zijn allen het kantoor van Alex Ferguson binnen - de coaches, de hele selectie."
"We hebben het samen gekeken. Roy vroeg of iemand er een probleem mee had, en iedereen zei nee, want eerlijk gezegd viel het eigenlijk best mee. Maar toen ontstond er een discussie tussen Roy en de manager. Er werd over en weer wat gezegd, en ineens zag ik Alex Ferguson over zijn bureau springen."
"Ik dacht: 'Wauw, dit is gestoord.' Ik was toen pas 19 jaar oud. Hij (Ferguson) moest tegengehouden worden. Uiteindelijk kalmeerde het weer. De volgende dag was Roy gewoon op training. Maar een half uur later zagen we hem al wegrijden. Dat was de laatste keer dat we hem zagen."
Dit was het breekpunt in een relatie tussen twee uitgesproken winnaars - twee mannen met sterke karakters. Achteraf kun je stellen dat het misschien onvermijdelijk was dat het zo zou eindigen. Toch kun je zeggen dat Ferguson het goed bedoelde: hij wilde niet dat een speler de rest van het team zou afvallen, en hij wilde rust bewaren op Carrington op een moment dat het sportief niet lekker liep.
Laatste halte: Celtic
Keane vertrok uiteindelijk na onderling overleg en tekende in januari 2006 bij het Schotse Celtic Glasgow. Aan het einde van dat seizoen hing hij zijn schoenen aan de wilgen. Manchester United zou vervolgens drie Premier League-titels én een Champions League winnen in de daaropvolgende drie seizoenen - wat aantoont dat Keane de kwaliteit van de selectie toen misschien verkeerd had ingeschat.Tot op de dag van vandaag heeft Roy Keane Ferguson niet vergeven voor hoe het allemaal is gelopen. Hij heeft de Schot er zelfs van beschuldigd dat hij niet loyaal was. Ook haalde hij aan dat clublegendes als Bryan Robson en Steve Bruce zonder eer en respect waren vertrokken bij United, en dat hij zelf op een soortgelijke manier was behandeld.
Het was een verdrietig einde van een van de belangrijkste samenwerkingen in de Engelse voetbalgeschiedenis. Keane en Ferguson hebben elkaar enorm geholpen om succesvol te zijn bij de club, maar de realiteit is dat Keane toen een grens overschreed. Zijn uitlatingen getuigen van onvolwassenheid en een gebrek aan respect tegenover zijn teamgenoten. Keane dacht dat hij zich dat kon permitteren - iets wat hij zelf bij anderen nooit zou hebben geaccepteerd.
Ferguson daarentegen gaf de prioriteit aan de harmonie binnen de groep, boven het tevreden houden van een clubicoon. Voor hem zou het toelaten van dat interview alleen maar een schaduw hebben geworpen over het imago van de club, zonder dat iemand daar baat bij zou hebben gehad.
Dit conflict leeft vandaag de dag nog steeds voort en laat een zeldzaam moment zien tijdens Fergusons heerschappij bij United - een moment waarin het even niet voor de wind ging, en moeilijke keuzes nodig waren.