Cuauhtémoc Blanco, Mexico's onwaarschijnlijke held

De carrière van Cuauhtémoc Blanco was allesbehalve soepel, en dat maakte hem juist zo'n bijzondere speler. Tegenwoordig moeten veel spelers er perfect uitzien, de juiste houding hebben en de ultieme atleet zijn, maar Blanco was het tegenovergestelde: hij deed de dingen op zijn eigen manier en toverde keer op keer briljante momenten uit het niets tevoorschijn.

Cuauhtémoc Blanco
Cuauhtémoc Blanco
Omdat hij nooit echt doorbrak in Europa, kreeg Cuau, zoals hij in Mexico het meest bekendstaat, weinig erkenning buiten de Mexicaanse landsgrenzen. Dat is zonde, want hij is een van de meest prominente figuren in het Mexicaanse voetbal en een toonbeeld van de eenzame voetbalsamurai waar zoveel mensen van houden. In dat opzicht zijn er enkele momenten in zijn carrière die extra aandacht verdienen.

De jaren '90 - opkomst als een gewaardeerde speler

Als er één club is waarmee Cuauhtémoc Blanco het meest wordt geassocieerd, dan is dat Club América, vaak beschouwd als de grootste club van Mexico. Blanco maakte op 19-jarige leeftijd zijn profdebuut bij América en groeide al snel uit tot een van de belangrijkste aanvallende middenvelders van het team. Hij liet zijn enorme kwaliteit zien, werd een publiekslieveling en stond bekend om zijn prachtige doelpunten en indrukwekkende technische vaardigheden.

Hij won de CONCACAF Champions' Cup van 1992 met de club, maar hoewel Cuau bij América uitblonk en een van de beste spelers van het land werd, won hij in de jaren '90 geen andere prijzen. Toen América in 2022 een sterke seizoensstart beleefde, werden er vergelijkingen gemaakt met het team uit 1994/95, dat werd geleid door de legendarische Nederlandse coach Leo Beenhakker. Blanco had hier het volgende over te zeggen:

"Ik zei laatst nog tegen (Germán) Villa: 'Weet je wat, klootzak? Ze gaan ons vergelijken met het Kalusha-team, met Biyik... Ik speelde liever waar ik toen speelde, niet omdat ik erbij was, maar omdat je een veel solider team zag. Op elk moment konden de Afrikanen een doelpunt maken, maar América van nu speelt net zo goed. Toch zag je Kalusha, Biyik, mijzelf en Zague elkaar ballen geven en geweldig spelen. En nu speelt América ook erg goed. Maar dat is wat ik Villa vertelde: ik wist al dat de journalisten gingen vragen welk América beter was, welke cooler was, deze of die van Beenhakker. Maar alles heeft zijn tijd."


Aan het einde van het decennium, na een redelijk succesvol eerste WK met Mexico in 1998 in Frankrijk, werd Blanco uitgeleend aan Necaxa. Daar groeide hij snel uit tot een publiekslieveling en scoorde hij in totaal 11 doelpunten in 18 wedstrijden over twee seizoenen voor "Los Rayos". Hoewel zijn tijd daar kort was, liet hij een blijvende indruk achter en wordt hij nog steeds geliefd door de fans van Necaxa.

De jaren 2000 - gastoptredens in La Liga

Blanco keerde in 1999 terug naar Club América na zijn uitleenperiode bij Necaxa en beleefde wellicht de beste periode van zijn carrière, althans qua rendement. In slechts twee jaar tijd scoorde hij 40 doelpunten in 45 wedstrijden in alle competities, wat aantoonde dat hij op dat moment eigenlijk te goed was geworden voor de Mexicaanse competitie.

Hij kreeg de kans om op huurbasis naar Real Valladolid in de Spaanse La Liga te gaan, en dat leek een perfecte match. Hij was 27 jaar oud en klaar om aan de wereld te laten zien wat hij in zijn mars had. Maar helaas werd het niet het succesverhaal dat het had kunnen zijn.

Cuau had het erg moeilijk tijdens zijn twee seizoenen bij Valladolid. Hij wist niet regelmatig te scoren en liep in zijn eerste seizoen een zware blessure op, waardoor hij het grootste deel van het jaar aan de kant stond. In zijn tweede seizoen kwam hij wel vaker in actie (20 wedstrijden), maar hij wist op het veld niet echt te schitteren. Hij scoorde echter wél een fenomenale vrije trap tegen Real Madrid in het Santiago Bernabéu, een doelpunt waar tot op de dag van vandaag nog steeds over wordt gesproken.

Na zijn mislukte avontuur in Spanje keerde Blanco in 2002 terug naar Club América, en afgezien van een succesvolle uitleenperiode bij Veracruz in 2005, bleef hij daar tot 2007. Deze periode was veel succesvoller voor hem op het gebied van prijzen, want hij won de Clausura van 2005 en de CONCACAF Champions' Cup van 2006. Daarnaast werd hij drie jaar op rij uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler van de competitie.

In 2007 kreeg Blanco de kans om de Designated Player van Chicago Fire in de Major League Soccer te worden, wat betekende dat de club het salarisplafond van de competitie moest doorbreken om hem te contracteren. Tijdens zijn drie seizoenen daar leidde hij Chicago Fire naar drie halve finales in de MLS, waarbij hij vaak individuele onderscheidingen ontving en uitstekende prestaties leverde. Daarom wordt hij daar nog steeds zeer gewaardeerd.

De jaren 2010 - het laatste deel van zijn carrière

De bondscoach van Mexico, Javier Aguirre, riep hem op voor het WK 2010 in Zuid-Afrika, een belangrijke mijlpaal in zijn carrière op dat moment. Maar nadat Blanco Chicago Fire verliet, werd de rest van zijn carrière die van een nomade. Hij bleef zelden langer dan een jaar bij een club en speelde voornamelijk in de lagere divisies van het Mexicaanse voetbal.

Uiteindelijk besloot hij in 2016 te stoppen, waarmee hij een prachtige carrière afsloot en veel succes en erkenning verwierf in zijn thuisland. Blanco nam deel aan drie WK's (1998, 2002 en 2010), scoorde 38 doelpunten in 119 interlands voor Mexico en behaalde veel successen, terwijl hij tegelijkertijd betrokken was bij talloze controverses - iets wat veel fans in Mexico juist aan hem bewonderden. Na zijn carrière ging hij de politiek in, een rol die hij tot op de dag van vandaag nog steeds vervult.