Copa Libertadores - Het Zuid-Amerikaanse kampioenschap voor topclubs
De CONMEBOL Libertadores, in de volksmond Copa Libertadores da América genoemd, is een jaarlijks internationaal toernooi voor clubvoetbal van Zuid-Amerikaanse naties. Het toernooi wordt sinds 1960 georganiseerd door de Zuid-Amerikaanse Voetbal Confederatie (CONMEBOL - Confederación Sudamericana de Fútbol).CONMEBOL is de oudste van de zes confederaties van de wereld. Met slechts tien aangesloten bondsverenigingen heeft het echter het kleinste ledenaantal van alle FIFA confederaties.
Indeling van de Copa Libertadores
De opzet van het toernooi heeft sinds zijn ontstaan verschillende vormen aangenomen. Aanvankelijk namen alleen de winnaars van de Zuid-Amerikaanse competities deel. In 1966 stemde het comité van het toernooi ervoor om ook de finalisten deel te laten nemen. Mexicaanse teams kregen een uitnodiging in 1988 en tussen 2000 en 2016 namen ze regelmatig deel.In 2000 werd het toernooi uitgebreid van 20 tot 32 ploegen. Vandaag stuurt elk lid minstens vier clubs. Argentinië en Brazilië hebben echter de meeste plaatsen, respectievelijk zes en zeven teams.
De huidige opzet presenteert het toernooi in acht ronden. In de eerste drie komen vaak kanshebbers van de voorronde aan de beurt. Vier teams die deze ronden overleven voegen zich bij de 28 die directe kwalificatie voor de groepsfasen hebben bemachtigd.
De 32 worden in acht groepen ingedeeld, waar de groepswinnaars en hun runners-up doorgaan naar de knock-out fasen, met als hoogtepunt de finale. De winnaars kwalificeren zich voor deelname aan de Recopa Sudamericana, waar ze de winnaars ontmoeten van de Copa Sudamericana, de op één na meest prestigieuze voetbalcompetitie voor clubs in Zuid-Amerika.
Copa Libertadores qualificatie
Teams kwalificeren zich door de Apertura en Clausura toernooien te winnen, beide helften van een opgedeeld seizoen. Ze kunnen ook in aanmerking komen door bij de competitieleiders te horen in hun kampioenschappen. Argentinië, Brazilië en Chili verkiezen de laatste methode, terwijl Bolivia, Colombia, Ecuador, Paraguay, Peru en Venezuela de eerste gebruiken. Een andere mogelijkheid is weggelegd voor de winnaars van de nationale beker. Ook titelverdedigers krijgen een plaats als ze er niet in slagen zich via de binnenlandse competitie te kwalificeren. Doen ze dat wel, dan gaat de extra plaats naar de volgende ploeg die in aanmerking komt.De regels
Aanvankelijk hanteerde de Copa Libertadores voor dit toernooi een unieke aanpak. Het legde geen nadruk op uitdoelpunten en maakte geen gebruik van de extra tijd. Bovendien werden de thuis- en uitwedstrijden beslist op punten alleen, zonder rekening te houden met het doelsaldo.Vanaf 1995 nam CONMEBOL echter het FIFA systeem over dat extra waarde toekent aan overwinningen. Teams verdienen drie punten voor een overwinning, één voor een gelijkspel, en geen punt voor een verlies.
Het toernooi telt 47 teams die gedurende acht maanden tegen elkaar strijden. De eerste is een knock-out fase waaraan twaalf teams meedoen. Daarna volgende voorronden en de laatste fase is weer knockout. De zes teams die de eerste etappe overleven voegen zich bij de 24 die zich automatisch kwalificeren en de twee die een plaats op een andere manier bemachtigen.
Prijzen
De winnaar krijgt een trofee, die dezelfde naam heeft als het toernooi. De trofee, ook la Copa genoemd, werd ontworpen door Alberto de Gasperi, een in Italië geboren Peruaanse goudsmid. Behalve de trofee is er prijzengeld voor bijna alle deelnemers.Teams die in de eerste fase uitgeschakeld worden nemen $350.000 mee naar huis. Clubs die in de tweede en derde etappe uitgeschakeld worden, krijgen $500.000 en $550.000, respectievelijk. De groepsfase, de laatste 16 ronden en de kwartfinales leveren respectievelijk $1 miljoen, $1,05 miljoen en $1,2 miljoen op.
De kampioenen steken $12 miljoen in hun zak, terwijl de eerste runners-up en de halve finalisten respectievelijk $6 miljoen en $1,75 miljoen krijgen.
